Lizbon gecelerinin son durağı Finalmente
24/02/2020
Geyliya Çelebi

Portekiz'in güzeller güzeli başkenti, İstanbul gibi yedi tepeli Lizbon son yılların en gözde LGBTİ seyahat noktalarından biri haline geldi. Bunda ülkenin LGBTİfobi konusunda kat ettiği yolun günlük hayata pozitif etkileri büyük. Elbette yemenin içmenin hala diğer Avrupa başkentlerine göre hala ucuz olması da Lizbon'u cazip hale getiriyor. Sıcaklığı, insanı güvende hissettiren havası ve daha birçok sebep de sıralanabilir. Toksik turizm tabii ki şehrin belini bükmekte.
Artan kira fiyatları nedeniyle
Airbnb'ye büyük öfke var. Duvarlar "Airbnb Lizbon'dan defol" sloganlarıyla
dolu. Lokal insanların hayatlarını karartmayacak turizm üzerine daha fazla
düşünmek gerekiyor ancak o da belki başka bir yazının konusu olur.Barrio Alto, yani "yukarı mahalle" kentin lubunya bölgesi olarak biliniyor.
Kolonyal mimarinin hâkim olduğu, rengarenk evleri, sevimli parkları, daracık
sokakları ve yokuşları, birbirinden güzel kafelerinin yanı sıra şehirdeki
birçok kuir mekân da burada. Lizbon'da gece dışarı çıkmak demek genelde Barrio
Alto'da oradan oraya gidilen uzun saatler demek. Mahalledeki gecelerse
Finalmente adlı küçük kulüpte bitiyor çoğunlukla.
"Nihayet, en sonunda, hele şükür" gibi anlamına gelen Finalmente adıyla da zaten hikayesini anlatıyor.Kapılarını "geçmişe sıkışıp kalmamış yeni bir dünyanın hayaliyle" 70'li yılların ortalarında açmış. LGBTİ topluluğunun şehirde ve ülkede sürdürdüğü mücadelenin bir parçası olmuş, mücadeleden güç almış ve LGBTİ'lere yönelik önyargıları yıkacak, kuirlerin güven duygusuyla eğlenebilecekleri bir yer yaratmak için uğraşmışlar. Bunu başarmışlar da.
İlk günlerinden itibaren drag şovları düzenleyen kulüp bu konuda artık bir marka durumunda. İnsanlar geç saatlerde buraya birbirinden eğlenceli şovlarını izlemeye, kitsch pop şarkılarıyla dans etmeye geliyorlar. En güzeli de kitlenin sadece geylerden oluşmaması. Translar, lezbiyenler, biseksüeller ve heterolar (nadir bulunan bir tür olan "kuir mekânda kuirleri darlamayan hetero" çoğunlukla).
"Nihayet, en sonunda, hele şükür" gibi anlamına gelen Finalmente adıyla da zaten hikayesini anlatıyor.Kapılarını "geçmişe sıkışıp kalmamış yeni bir dünyanın hayaliyle" 70'li yılların ortalarında açmış. LGBTİ topluluğunun şehirde ve ülkede sürdürdüğü mücadelenin bir parçası olmuş, mücadeleden güç almış ve LGBTİ'lere yönelik önyargıları yıkacak, kuirlerin güven duygusuyla eğlenebilecekleri bir yer yaratmak için uğraşmışlar. Bunu başarmışlar da.
İlk günlerinden itibaren drag şovları düzenleyen kulüp bu konuda artık bir marka durumunda. İnsanlar geç saatlerde buraya birbirinden eğlenceli şovlarını izlemeye, kitsch pop şarkılarıyla dans etmeye geliyorlar. En güzeli de kitlenin sadece geylerden oluşmaması. Translar, lezbiyenler, biseksüeller ve heterolar (nadir bulunan bir tür olan "kuir mekânda kuirleri darlamayan hetero" çoğunlukla).
Lizbon'da herhangi bir yerde karşılaştığınız kuirlerin birçoğunu ilerleyen
saatlerde burada göreceğinizi bilmek de flört işlerindeki gerginliği ve paniği
de azaltıyor. Bugün olmazsa yarın, ama illaki bir yerde beğendiğiniz,
kesiştiğiniz insana Finalmente'de rastlayacağınız neredeyse kesin gibi. İlk
seferde telefonu alamadıysanız üzülmüyorsunuz. Küçük bir mekân olduğu için de
zaten biriyle iletişim kurmayı da kolaylaştıran bir yer. Mekânı açanlar bunu da
düşündülerse lubunya tanrıları onlardan razı olsun.
İlk kez 2010'da son olarak da geçen yıl ziyaret ettiğim şehirde en sık gittiğim, neredeyse her seferinde çok eğlendiğim, bir gece sarhoşluğumun verdiği özgüvenle sahnedeki şovun bir parçası olduğum, İstanbul Onur Haftası'ndan bahsettiğim Finalmente'yle ilgili anım çok. Bu nedenle ilk yazımda ona yer vermeyi istedim.
Şimdi siz de artık yolunuz Lizbon'a düşerse kandili nerede söndüreceğinizi biliyorsunuz. Çünkü zaten gecenin karanlığında tüm yollar Finalmente'ye çıkıyor.
İlk kez 2010'da son olarak da geçen yıl ziyaret ettiğim şehirde en sık gittiğim, neredeyse her seferinde çok eğlendiğim, bir gece sarhoşluğumun verdiği özgüvenle sahnedeki şovun bir parçası olduğum, İstanbul Onur Haftası'ndan bahsettiğim Finalmente'yle ilgili anım çok. Bu nedenle ilk yazımda ona yer vermeyi istedim.
Şimdi siz de artık yolunuz Lizbon'a düşerse kandili nerede söndüreceğinizi biliyorsunuz. Çünkü zaten gecenin karanlığında tüm yollar Finalmente'ye çıkıyor.